Δεν θα τολμουσα να κρινω η εστω να συγκρινω ζωες και καταστασεις..ισως μονο να παρακολουθησω, ακομη και αν εχω εμπλακει προσωπικα και με την θεληση μου βεβαια, ανθρωπους γεγονοτα αντιδρασεις!!!!
Αυτον τον τροπο εχω και μ'αυτον πορευομαι χρονια τωρα.Ξερω πως μπορει να ειναι και λαθος αλλα κανεις δεν ειναι τελειος!!!
Δεν εννοω βεβαια πως αφηνω τα πραγματα να κυλανε ερημην μου αλλα αφηνω συνηθως πολυ χωρο και χρονο οταν κατι με αφορα τοσο πολυ.Και για να συμπερανω θελω αλλον τοσο!!!Καταλαβαινεις λοιπον για τι βραδυκαυστο μιλαμε.
Αφορμη για να (σου) γραψω σημερα σταθηκε ενα ποστ που μαλλον ξεκινησες να γραφεις και τελικα το εσβησες.Ομως καποια ιχνη του εμειναν και μ'αφησαν να αναρωτιεμαι αλλη μια φορα.
Τωρα θα μου πεις και θαχεις δικιο...Πασχα ειναι κοπελια ....χαλαρωσε!!!!!!
Να λοιπον και ενα ακομη κουσουρi μου....δεν χαλαρωνω ετσι ευκολα και ας σου λεω εσενα χαλαρωσε.
Κι αν ηξερες ποσο εγω φοβαμαι θα φοβοσουν τοσο πολυ τον φοβο μου που θαφευγες.
Ενδυομαι λοιπον τον μανδυα της αισιοδοξιας και ως αλλη τρελλη βγαινω και τρεχω μεσα στην βροχη.
Αλλωστε ο δικος μου ουρανος ηταν τις περισοτερες φορες συνεφιασμενος και ετσι εμαθα να περπαταω στην βροχη κι ας βρεχομαι.
Ομως οταν βλεπω ηλιο εχω μεγαλη χαρα και αυτο φαινεται!!!
Και εσυ εισαι ο ηλιος μου και το φως μου και ας τυφλωθω.Τουλαχιστον θα τοχω ζησει με οσες αισθησεις εχω και μπορω.Οσες μπορεσα να σωσω μεσα απο μπορες και καταιγιδες.
Απ την αλλη χωρις καταιγιδα πως σκατα θα διακρινεις τον ηλιο;


Σου ειπα πως εισαι η δικη μου Ανασταση.....χωρις φοβο......και το εννοω.
Πιθανον να μην φοβηθηκα να στο πω γιατι φοβομουν μη και δεν το καταλαβες και αρχισεις να γλυστρας.....στα δικα σου βρεγμενα μονοπατια.
Εχω καταλαβει οτι τα ορια στις διαδρομες μας τα βαζουμε μονοι μας οπως και τα εμποδια.Θελω να πω οτι αυτην τη ρημαδοζωη την ζουμε συνηθως σαν να εχουμε να ζησουμε αλλες εκατο και αυτο ειναι λαθος...μεγαλο λαθος.(δικη μου εκτιμηση)
Οτι γενικα αλλα και ειδικα τα πραγματα ειναι συνηθως πιο απλα απ οτι τα φανταζομαστε η θα "επρεπε" να ειναι.
Π.χ.
Σε θελω+ με θελεις=παμε!!!
Αφου ο εγκεφαλος μας για να φτασει σε αυτο το σημειο εχει κανει απειρες μαθηματικες πραξεις εμεις γιατι αρχιζουμε και μετραμε;;;;
Μηπως ειναι παλι ο φοβος του καινουργιου της απορριψης του εγωισμου του δικου μας μικροκοσμου;;;Ο φοβος μην πονεσουμε ο φοβος του πως θα μας κρινουν ο φοβος της απωλειας ο φοβος της παραδοσης ειναι ικανα να μας κανουν να κανουμε πισω αραγε;
Δεν ξερω και ισως δεν μου φτανει αυτη η ζωη για να βρω ολες τις απαντησεις που χρειαζομαι.
Ετσι λοιπον αποφασισα οταν και αν αναγνωρισω οτι η ψυχη μου θελει να ακουμπησει καπου να την αφησω κι ας φοβαμαι κι ας βραχω κι ας καω!!!!!!
Εξ'αλλου εχω χτισει το παλατακι μου γι'αυτες τις περιπτωσεις και μονο.
Ευχομαι μερες που ειναι και ελπιζω να μην χρειαστει να ξαναγυρισω συντομα εκει κι ας τοφτιαξα στα μετρα μου!!!!
Ευχομαι και ελπιζω να μην κανω πισω και να μπορεσω να το ζησω με ολες τις αισθησεις μου!!!
Ευχομαι και ελπιζω να γινομαι καλυτερος ανθρωπος μαζι σου!!
Ευχομαι και ελπιζω να μπορω να δινω πριν σκεφτω!!!!
Χριστος Ανεστη!!!