Ζω το ονειρο
Μπορει σε μικρες δοσεις
Αλλα δεν παυει να ειναι ονειρο
Το ακουμπησα και μου ειναι αυτο αρκετο
Για να συνεχισω μαζι του!!
Τωρα πια ξερω το προσωπο της ευτυχιας
Εχει ονομα και ανοιχτες αγκαλιες για μενα μονο
Τον αγαπω κι ας μην του τοπα
Και μαζι μ'αυτον αγαπω κι ολο τον κοσμο!!

Θα σεβαστω το παρελθον-οσο κι αν με κουραζει-
ειναι μερος μου
Μεταμορφωνομαι...αλλαζω κατευθυνση
το χαιδευω και το αποχαιρετω.
Η ζωη με πηγε αλλου
μπηκα σε πλανα αλλα.....
Θα δειξει τι μου εχει απομεινει
ακομη και αν με φτυσει το συστημα
εγω χαρηκα που προλαβα
που εφτασα να σε γνωρισω
που θελησα να γινω καλυτερη-ακομη το θελω-
που χωρια απο σενα ποναει......
Θα δειξει....

http://www.youtube.com/watch?v=Aq3mmNwoxvw

............And now i found my place to go...........


Ξεκινησα καινουρια διαδρομη και αισθανομαι περιφημα!!
Χανομαι βεβαια που και που....αλλα ισιωνω παλι!

Δεν θα τολμουσα να κρινω η εστω να συγκρινω ζωες και καταστασεις..ισως μονο να παρακολουθησω, ακομη και αν εχω εμπλακει προσωπικα και με την θεληση μου βεβαια, ανθρωπους γεγονοτα αντιδρασεις!!!!
Αυτον τον τροπο εχω και μ'αυτον πορευομαι χρονια τωρα.Ξερω πως μπορει να ειναι και λαθος αλλα κανεις δεν ειναι τελειος!!!
Δεν εννοω βεβαια πως αφηνω τα πραγματα να κυλανε ερημην μου αλλα αφηνω συνηθως πολυ χωρο και χρονο οταν κατι με αφορα τοσο πολυ.Και για να συμπερανω θελω αλλον τοσο!!!Καταλαβαινεις λοιπον για τι βραδυκαυστο μιλαμε.
Αφορμη για να (σου) γραψω σημερα σταθηκε ενα ποστ που μαλλον ξεκινησες να γραφεις και τελικα το εσβησες.Ομως καποια ιχνη του εμειναν και μ'αφησαν να αναρωτιεμαι αλλη μια φορα.
Τωρα θα μου πεις και θαχεις δικιο...Πασχα ειναι κοπελια ....χαλαρωσε!!!!!!
Να λοιπον και ενα ακομη κουσουρi μου....δεν χαλαρωνω ετσι ευκολα και ας σου λεω εσενα χαλαρωσε.
Κι αν ηξερες ποσο εγω φοβαμαι θα φοβοσουν τοσο πολυ τον φοβο μου που θαφευγες.
Ενδυομαι λοιπον τον μανδυα της αισιοδοξιας και ως αλλη τρελλη βγαινω και τρεχω μεσα στην βροχη.
Αλλωστε ο δικος μου ουρανος ηταν τις περισοτερες φορες συνεφιασμενος και ετσι εμαθα να περπαταω στην βροχη κι ας βρεχομαι.
Ομως οταν βλεπω ηλιο εχω μεγαλη χαρα και αυτο φαινεται!!!
Και εσυ εισαι ο ηλιος μου και το φως μου και ας τυφλωθω.Τουλαχιστον θα τοχω ζησει με οσες αισθησεις εχω και μπορω.Οσες μπορεσα να σωσω μεσα απο μπορες και καταιγιδες.
Απ την αλλη χωρις καταιγιδα πως σκατα θα διακρινεις τον ηλιο;


Σου ειπα πως εισαι η δικη μου Ανασταση.....χωρις φοβο......και το εννοω.
Πιθανον να μην φοβηθηκα να στο πω γιατι φοβομουν μη και δεν το καταλαβες και αρχισεις να γλυστρας.....στα δικα σου βρεγμενα μονοπατια.
Εχω καταλαβει οτι τα ορια στις διαδρομες μας τα βαζουμε μονοι μας οπως και τα εμποδια.Θελω να πω οτι αυτην τη ρημαδοζωη την ζουμε συνηθως σαν να εχουμε να ζησουμε αλλες εκατο και αυτο ειναι λαθος...μεγαλο λαθος.(δικη μου εκτιμηση)
Οτι γενικα αλλα και ειδικα τα πραγματα ειναι συνηθως πιο απλα απ οτι τα φανταζομαστε η θα "επρεπε" να ειναι.
Π.χ.
Σε θελω+ με θελεις=παμε!!!
Αφου ο εγκεφαλος μας για να φτασει σε αυτο το σημειο εχει κανει απειρες μαθηματικες πραξεις εμεις γιατι αρχιζουμε και μετραμε;;;;
Μηπως ειναι παλι ο φοβος του καινουργιου της απορριψης του εγωισμου του δικου μας μικροκοσμου;;;Ο φοβος μην πονεσουμε ο φοβος του πως θα μας κρινουν ο φοβος της απωλειας ο φοβος της παραδοσης ειναι ικανα να μας κανουν να κανουμε πισω αραγε;
Δεν ξερω και ισως δεν μου φτανει αυτη η ζωη για να βρω ολες τις απαντησεις που χρειαζομαι.
Ετσι λοιπον αποφασισα οταν και αν αναγνωρισω οτι η ψυχη μου θελει να ακουμπησει καπου να την αφησω κι ας φοβαμαι κι ας βραχω κι ας καω!!!!!!
Εξ'αλλου εχω χτισει το παλατακι μου γι'αυτες τις περιπτωσεις και μονο.
Ευχομαι μερες που ειναι και ελπιζω να μην χρειαστει να ξαναγυρισω συντομα εκει κι ας τοφτιαξα στα μετρα μου!!!!
Ευχομαι και ελπιζω να μην κανω πισω και να μπορεσω να το ζησω με ολες τις αισθησεις μου!!!
Ευχομαι και ελπιζω να γινομαι καλυτερος ανθρωπος μαζι σου!!
Ευχομαι και ελπιζω να μπορω να δινω πριν σκεφτω!!!!
Χριστος Ανεστη!!!

Μου ζητησες να σου χαρισω ενα απογευμα
Ημουν ετοιμη να σου χαρισω εμενα
Με ετοιμαζα...
Με προπονουσα....
Τωρα θα κλειστω στο ωραιοτατο καβουκι μου!
Το' χτισα σπιθαμη προς σπιθαμη με τα χερακια μου, με δακρυα, με πονο και πολυ κοπο
Μα το' φτιαξα γερο και δυνατο για να μ' αντεχει
Το στολισα για τ' αντεχω
Εκει μεσα θα διορθωσω τα ονειρα τα πολυφορεμενα
Εκει θα με δω σε ροζ μεγενθυτικο καθρεφτακι
Θα βαλω και ροζ κορδελες στα μαλλια και θα γινω κουκλα
Πως!!! βεβαια!!! του' χω και παραθυρα για να μπορει να μπαινει ο ηλιος να ζεσταινει ψυχη και σωμα
Και οταν αποφασισω να βγω θα ειμαι ροζ, ψιλη, αγνη ......
Το ξερω σου λεω το εκανα απειρες φορες!!!
Οοοχι βεβαια δεν τελειωνει παντα ετσι
Ομως το παραμυθι οπως και η ζωη ειναι δικα μου και θα δωσω οποιο τελος θελω και αντεχω!!!!
Σε φιλω γλυκα
Να προσεχεις!
Καληνυχτες...

Ποση δυναμη εβαλες και ποση ορμη για να φυγω απο κοντα σου και να ταξιδεψω!!!
Το ιδιο εκανα κι εγω.
Ο δρομος ιδιος, το ταξιδι αλλιωτικο.
Τα θαυματα δικα μας και οι πληγες μεγαλες.
Δεν μ'αφησαν ομως τα ονειρα το χερι.
Επεσα...σηκωθηκα
Πονεσα....γιατρευομαι
Και αρχισα να νοιωθω...
................Ετσι ξαφνικα
Οτι θελω να ταξιδεψω σ'αλλη αγκαλια
Γιατρευομαι... και κλεινοντας οι πληγες...αφηνουν χωρο καθαρο γι'αυτον τον εναν....που με κανει να θελω να γινω ακομη καλυτερη!!!!!
Ναι θα πω και θ' ακουμπησω.

Πως γινεται να ξεχνα η καρδια...να αφηνει στην ακρη..πραγματα,ανθρωπους,καταστασεις...και με μεγαλυτερο σθενος να προσπαθει,απο μισολογα υπονοουμενα βλεμματα και αγγιγματα, να πιαστει για να μπορεσει να συνεχισει να ζει;;;;
Πως γινεται αγαπες να γινονται παλιες και καινουριοι ανθρωποι να κοντευουν την αγαπη;
Πως γινεται να φοραω σημερα,ολη την μερα,την μπλουζα που φορουσα χθες στην αγκαλια σου...μονο και μονο επειδη μυριζει το αρωμα σου;
Θελω να χαθω στην αγκαλια σου για να μυριζω το αρωμα σου!
Θελω να χωθω στην αγκαλια σου γιατι μονο ετσι θα μπορω να κουβαλαω το αρωμα σου!
Τι εχω παθει Θεε μου;;;

http://www.youtube.com/watch?v=OOrjbxmXQnI

Νατα νατα!!
και καλως τα!
Εκει που δεν περιμενεις τιποτα..εκει που μονο εσυ οριζεις την μερα σου,το μυαλο σου, τα σχεδια σου....την ζωη σου...
Εκει που ειχες αποφασισει οτι θελεις να εισαι εσυ με σενα....και κανεις ...μαλλον κανεναν δεν θα αφησεις να μπει στο δικο σου αβατο.....
αρχιζουν οι εισβολες.
Συγνωμη..αλλα εγω μεχρι πριν λιγο ελεγα πως δεν θελω ουτε και θα επιτρεψω σε κανενα τιποτα.
Τι εγινε ρε παιδια;;
Συγνωμη κιολας αλλα πως βρηκες τον δρομο για την καρδια;;
Εχω πεταξει τα κλειδια και εχω διπλαμπαρωσει.
Ζουσα στα σκοταδια γιατι δεν ηθελα να με βρει κανεις!!!!
Πως με ειδες στα μαυρα τα σκοταδια μου;;
Και πoιο προχωρημενο συστημα ειναι αυτο που χρησιμοποιεις για να πιανεις τοσο χωρο στο μυαλο μου;;;;
Σε προειδοποιω!!!!!!!
Μην με κανεις να ξαναπονεσω γιατι αληθεια...δεν θα το αντεξω....


Ελπιζω να σου λειπω αφορητα!

http://www.youtube.com/watch?v=1AtjWBwFfGE

.....Δεν ξερω πως τα καταφερες και μου εισαι...απαραιτητος!
καθε φορα που συμβαινει κατι...θελω να στο πω!!
σ'εσενα!!!!!!
που μεχρι χθες μου ησουν αγνωστος και δεν σε χρειαζομουν........

Αργοπεθαινει....

Αργοπεθαινει
οποιος γινεται σκλαβος της συνηθειας,
επαναλαμβανοντας καθε μερα τις ιδιες διαδρομες
οποιος δεν αλλαζει περπατησια
οποιος δεν διακινδυνευει και δεν αλλαζει χρωμα στα ρουχα του,
οποιος δεν μιλαει σε οποιον δεν γνωριζει

Αργοπεθαινει
οποιος αποφευγει ενα παθος,
οποιος προτιμα το μαυρο για το ασπρο και τα διαλυτικα σημεια στο "ι"
αντι ενος συνολου συγκινησεων που κανουν να λαμπουν τα ματια,
που μετατρεπουν ενα χασμουρητο σε ενα χαμαογελο,
που κανουν την καρδια να χτυπαει στο λαθος και στα συναισθηματα

Αργοπεθαινει
οποιος δεν αναποδογυριζει το τραπεζι,
οποιος δεν ειναι ευτυχισμενος στην δουλεια του
οποιος δεν διακινδυνευει τη βεβαιοτητα για την αβεβαιοτητα για να κυνηγησει ενα ονειρο,
οποιος δεν επιτρεπει στον εαυτο του τουλαχιστον μια φορα στη ζωη του
να αποφυγει τις εχεφρονες συμβουλες

Αργοπεθαινει
οποιος δεν ταξιδευει,
οποιος δεν διαβαζει,
οποιος δεν ακουει μουσικη,
οποιος δεν βρισκει σαγηνη στον εαυτο του

Αργοπεθαινει
οποιος καταστρεφει τον ερωτα του,
οποιος δεν επιτρεπει να τον βοηθησουν
οποιος περναει τις μερες του παραπονουμενος για την τυχη του,
η για την ασταματητη βροχη

Αργοπεθαινει
οποιος εγκαταλειπει μια ιδεα του πριν την αρχισει,
οποιος δεν ρωτα για πραγματα που δεν γνωριζει

Αποφευγουμε τον θανατο σε μικρες δοσεις,
οταν θυμομαστε παντοτε οτι για να εισαι ζωντανος
χρειαζεται μια προσπαθεια πολυ μεγαλυτερη
απο το απλο γεγονος της αναπνοης

Pablo Nerouda.




................Αφιερωμενο εξαιρετικα
...............σ'αυτον...... που φοβαται μην εκτεθει,
...............χωρις να ξερει ποσο τον χρειαζομαι!!!!