Ποση δυναμη εβαλες και ποση ορμη για να φυγω απο κοντα σου και να ταξιδεψω!!!
Το ιδιο εκανα κι εγω.
Ο δρομος ιδιος, το ταξιδι αλλιωτικο.
Τα θαυματα δικα μας και οι πληγες μεγαλες.
Δεν μ'αφησαν ομως τα ονειρα το χερι.
Επεσα...σηκωθηκα
Πονεσα....γιατρευομαι
Και αρχισα να νοιωθω...
................Ετσι ξαφνικα
Οτι θελω να ταξιδεψω σ'αλλη αγκαλια
Γιατρευομαι... και κλεινοντας οι πληγες...αφηνουν χωρο καθαρο γι'αυτον τον εναν....που με κανει να θελω να γινω ακομη καλυτερη!!!!!
Ναι θα πω και θ' ακουμπησω.
Σάββατο 14 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου