Μου ζητησες να σου χαρισω ενα απογευμα
Ημουν ετοιμη να σου χαρισω εμενα
Με ετοιμαζα...
Με προπονουσα....
Τωρα θα κλειστω στο ωραιοτατο καβουκι μου!
Το' χτισα σπιθαμη προς σπιθαμη με τα χερακια μου, με δακρυα, με πονο και πολυ κοπο
Μα το' φτιαξα γερο και δυνατο για να μ' αντεχει
Το στολισα για τ' αντεχω
Εκει μεσα θα διορθωσω τα ονειρα τα πολυφορεμενα
Εκει θα με δω σε ροζ μεγενθυτικο καθρεφτακι
Θα βαλω και ροζ κορδελες στα μαλλια και θα γινω κουκλα
Πως!!! βεβαια!!! του' χω και παραθυρα για να μπορει να μπαινει ο ηλιος να ζεσταινει ψυχη και σωμα
Και οταν αποφασισω να βγω θα ειμαι ροζ, ψιλη, αγνη ......
Το ξερω σου λεω το εκανα απειρες φορες!!!
Οοοχι βεβαια δεν τελειωνει παντα ετσι
Ομως το παραμυθι οπως και η ζωη ειναι δικα μου και θα δωσω οποιο τελος θελω και αντεχω!!!!
Σε φιλω γλυκα
Να προσεχεις!
Καληνυχτες...