Γνωριζεις καποιον και μια φωνη μεσα σου σου λεει:αυτο πρεπει να το δεις,αυτο πρεπει να το ζησεις!Ομως εσυ εχοντας χρονια τωρα βγει απ το παιχνιδι ειτε δεν ξερεις τον τροπο ειτε δεν ξερεις τον δρομο.
Και χανεσαι.
Και χανεις?
Ετσι απλα?
Ποιος σκατομηχανισμος δεν μας αφηνει να το δουμε?
Αυτος που και καλα μας προστατευει μη και πονεσουμε?
Αφου ετσι κι αλλιως ολοι κουβαλαμε μικρους η μεγαλους σταυρους!
Ο ενας συν μπορει να κανει την διαφορα?
Η μηπως η απορρηψη και ο ακρατος ναρκισισμος μας ειναι τελικα αυτα που μας βαζουν φρενο?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου